tag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post8534065202537589732..comments2023-07-03T12:47:02.560+03:00Comments on Tο βιβλίο των ευχών: Κόκκινη ΒροχήSiderashttp://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comBlogger45125tag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-38559270879516288342008-08-08T17:15:00.000+03:002008-08-08T17:15:00.000+03:00@dromakiΤο είπα δρομάκι και στην αχτίδα είσαστε η ...@dromaki<BR/>Το είπα δρομάκι και στην αχτίδα είσαστε η απόδειξη όλων αυτών .Τα μάτια ,η ψυχή σας χαράχτηκε και από αυτό το τρόμο. Πως είναι δυνατόν να το πέρασες αυτό μόνη με ένα παιδί, και ήσουν και πολύ μικρή. Απίστευτα πράγματα ,αλλά συνέβησαν. Άραγε για πιο λόγο να γίνονται οι πόλεμοι ,τα πραξικοπήματα. Δεν καταλαβαίνω. Βλέπω τον πόνο να φτάνει στην κορύφωση του. Μακάρι να μην το περνούσατε αυτό αλήθεια.<BR/>Όπως και να έχει σε ευχαριστώ για το υπέροχο σου σχόλιο και εύχομαι να είσαι πάντα καλά.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-32253118894687365812008-08-08T17:01:00.000+03:002008-08-08T17:01:00.000+03:00@Αχτίδα Λαμπεροπρώσοπη ,ακόμα ένα σχόλιο σου που μ...@Αχτίδα <BR/>Λαμπεροπρώσοπη ,ακόμα ένα σχόλιο σου που μου λύγισε την ψυχή .Κρατώ αυτό που μπορώ να το νιώσω στο έπακρο ,ακριβώς οπός το είπες, “...όταν ζωγραφίζω ξεχνώ τα πάντα , είναι ένα καταφύγιο που κανείς δεν μπορεί να μου αφαιρέσει εκτός απο τι Θεό!.... Η ζωή είναι ωραία φίλε μου σαν ένα πίνακα που ψάχνεις μέσα στα χρώματα του να δεις το φως!”<BR/>Δεν ξέρω τι να πω .Νόμιζα πάντα ότι ήμουνα ο μόνος που έβλεπε αυτό το φως, ο μόνος που πήρε κάποια ρίσκα και ας μην φαινότανε ιδιαίτερα επαναστάτης. Ο μόνος που θέλει να βοηθήσει την ψυχή του. Όμως τελικά ,υπάρχουν και άλλοι σαν και εμένα ,όπως εσύ.<BR/>Σε ευχαριστώ ,χαίρομαι που σε γνώρισα.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-24019306915227446042008-08-05T12:43:00.000+03:002008-08-05T12:43:00.000+03:00Καλημέρα καλέ μου Σιδερά, έχεις προσκλησούλα. Φιλι...Καλημέρα καλέ μου Σιδερά, έχεις προσκλησούλα. <BR/>Φιλιά.ILive2LoveMehttps://www.blogger.com/profile/14796836728842277848noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-18056909450199166342008-08-04T11:30:00.000+03:002008-08-04T11:30:00.000+03:00Φίλε μου καλημέρα. Τόσο όμορφο κείμενο αλλά τόσο θ...Φίλε μου καλημέρα. Τόσο όμορφο κείμενο αλλά τόσο θλιβερό... Τόσος πόνος που δεν θα μπορούσε να εκφραστεί ποτέ με λόγια. Ποιά λόγια μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα μιας μάνας όταν χάνει το παιδί της, των ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους, τις ζωές τους, τις αναμνήσεις τους... Συμφωνώ με την σταλαγματιά ότι οι άνθρωποι ξεχνούν. θέλουν όμως και ξεχνούν ή με αυτόν τον τρόπο "νομίζουν" ότι θα ξεπεράσουν τον πόνο που νιώθουν; Η οργή όμως ξεπερνιέται; Δεν νιώθουμε τις περισσότερες φορές μαριονέττες στα χέρια των ισχυρων του κόσμου; Προσωπικά εξοργίζομαι με όλα αυτά που έχουν συμβεί, συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν δυστυχώς! Δεν θέλω να ξεχάσω... Καλή εβδομάδαeirinihttps://www.blogger.com/profile/12314702730221009458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-41523581992011659472008-08-04T00:40:00.000+03:002008-08-04T00:40:00.000+03:00Αφήνω μια καλησπέρα στο νερόμυλο σου και σε χαιρετ...Αφήνω μια καλησπέρα στο νερόμυλο σου και σε χαιρετώ..nenihttps://www.blogger.com/profile/01557466839123596185noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-18125004956194285562008-08-03T20:03:00.000+03:002008-08-03T20:03:00.000+03:00Είναι όμορφη η πατρίδα μας Σιδερά και για μας η ο...Είναι όμορφη η πατρίδα μας Σιδερά και για μας η ομορφότερη του κόσμου μέσα στη καρδιά μας.Φοβάμαι πως ο κόσμος ξεχνά φοβάμαι πως τον αφήνουν να ξεχνά.Σίγουρα ο μεγαλύτερος πόνος είναι αυτός με τους αγνοούμενους και τους νεκρούς.Ασχημα ένιωσα και εγώ όταν έδειξα το διαβατήριο μου για να πάω στο χωριό μου ήθελα να γυρίσω πίσω και ας πήγα στη Κύπρο για αυτό το σκοπό.stalamatiahttps://www.blogger.com/profile/00501878352330037470noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-88390475923404228532008-08-02T11:26:00.000+03:002008-08-02T11:26:00.000+03:00Ημουν φοιτήτρια φίλε μου τότε, τη Χούντα την έζησα...Ημουν φοιτήτρια φίλε μου τότε, τη Χούντα την έζησα πολύ έντονα αν και δεν ανακατεύθηκα ποτέ σε κάτι γιατί είμαι ..δειλό άτομο σε τέτοια.Εχω συληφθεί όμως το βράδυ που έγινε το Πολυτεχνείο, τα έχω γράψειστο μπλοκ , με χτύπησαν, ήμουν μάρτυρας φόνου νεαρού στο Παγκράτι, με έσωσε ο μπαμπάς μιας φίλης μου που ήταν συνταγματάρχης τότε, γύρισα στη Θεσαλονίκη με ..Ντακότα . Έχω δει πολλά όμως αυτό δεν μπορεί να διαβρώση την φιλοσοφία μου οτι η ζωή είναι αγώνας που πρέπει να την περνάς με χαμόγελο και υπομονή γ' αυτό και έχω σαν φράση εικόνισμα : << κι αυτό θα περάσει >>.Έχω κλάψει άπειρες φορές, έχω γελάσει πολύ περισσότερες, όταν ζωγραφίζω ξεχνώ τα πάντα , είναι ένα καταφύγιο που κανείς δεν μπορεί να μου αφαιρέσει εκτός απο τι Θεό!Αγαπώ κάθε πληγή μου γιατί απο αυτήν έμαθα ,αγαπώ ακόμα κι αυτούς που με πλήγωσαν γιατί σχεδόν πάντα μετά απο καιρό ,όταν η πληγή κρυώνει , τους βρήσκω ελαφρηντικά και μετρώ τις δικές μου ευθήνες.Ήμουν πάντα μια ήρεμη παρουσία για όλους στην οικογένεια μου και ξέρω οτι ακόμα και οι κόρες μου με θεωρούν ανίκανη για ..επαναστάσεις..έκανα δύο στη ζωή μου , μία όταν αντί για Ιατρική έδωσα στη Σχολή ΚΑΛ. τεχ. και μια όταν παντρεύτηκα έναν άγνωστο..δεν μετάνοιωσα για καμμία.Η ζωή είναι ωραία φίλε μου σαν ένα πίνακα που ψάχνεις μέσα στα χρώματα του να δεις το φως!Καλό ΣΚΑΧΤΙΔΑhttps://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-44803725498931130672008-08-01T23:09:00.000+03:002008-08-01T23:09:00.000+03:00Στην είσοδο της πόλης μου υπάρχει το "δεν ξεχνώ" κ...Στην είσοδο της πόλης μου υπάρχει το "δεν ξεχνώ" κι εγώ δεν ξεχνώ σιδερά μου.<BR/>Ηταν πολύ έντονο πολύ δραματικό για να ξεχαστεί.Ημουν 22 χρονών κοπελίτσα μένα εξάμηνο κοριτσάκι στην αγκαλιά.Οι σειρήνες ούρλιαζαν δοκιμαστικά,τον άνδρα μου τον επιστρατεύσανε,το βράδυ είχαμε συσκότιση.Τηλέφωνο δεν υπήρχε σπίτι.Στο σπίτι της γειτόνισσας με πήρε τηλέφωνο ο αδερφός μου από την Ελβετία,μου είπε ότι οι Τούρκοι ρίξανε ελληνικά αεροπλάνα...και κόπηκε η γραμμή...<BR/>Τι να πρωτοθυμηθώ και πως να τα ξεχάσω...<BR/>Ξεχνιούνται οι μαυροφορεμένες μάνες,αδελφές,οι βιασμοί?<BR/>Μπορεί η νέα γεννιά να αγνοεί,να μην καταλαβαίνει πολλά, όμως εμείς οι παλαιότεροι δεν ξεχνάμε...ειδικά εμείς οι πρόσφυγες...<BR/>Είχα μια φίλη Κύπρια σιδερά μου.Μέναμε στην ίδια οικοδομή για μια δεκαετία.Τό ήξερα το δράμα της Κύπρου από πρώτο χέρι...μετά εκείνη επέστρεψε στην Λεμεσό...χαθήκαμε...<BR/><BR/>Κι όπως λέει το ποίημα<BR/>Ολα όσα γίνηκαν τότε,ήταν αφύσικα<BR/>γιατί πρώτα έβρεξε σίδερο<BR/>και μετά φανήκαν άσπρα μεταξένια σύννεφα.<BR/>Κι ο θάνατος<BR/>χτυπούσε με μανία<BR/>το χερούλι της εξώπορτας<BR/>σαν ταχυδρόμος που βιάζεται.<BR/><BR/>Να πω καλό βράδυ σιδερά μου?Εύχομαι νάναι καλό το βράδυ το σημερινό.dromakihttps://www.blogger.com/profile/02784691711664523876noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-78989053987258312772008-08-01T22:48:00.000+03:002008-08-01T22:48:00.000+03:00Καλησπέρα. Πέρασα να πω καλό μήνα και καλό υπόλοιπ...Καλησπέρα. Πέρασα να πω καλό μήνα και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού. <BR/>Όσο για τα υπόλοιπα τα έχουμε πει, το «Δεν Ξεχνώ» είναι χαραγμένο στις καρδίες μας.Theogr ο κηπουρόςhttps://www.blogger.com/profile/11742730821883054197noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-76565428512661979772008-08-01T15:34:00.000+03:002008-08-01T15:34:00.000+03:00Οι φωτογραφίες συγκλονιστικές.Αυτά τα παιδικά μάτι...Οι φωτογραφίες συγκλονιστικές.Αυτά τα παιδικά μάτια που κοιτάνε με απορία "γιατί όλα αυτά;" Κανένας μεγάλος δεν θα τους απαντήσει και θα μείνει η απορία.Κι όταν μεγαλώσουν και καταλάβουν η απορία θα γίνει πόνος και θλίψη γι αυτά που έζησαν.Και δεν θα ξεχάσουν,κανείς δεν ξεχνά.lilahttps://www.blogger.com/profile/08592043035212902875noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-5045730177842603492008-08-01T14:14:00.000+03:002008-08-01T14:14:00.000+03:00Καλό μήνα φίλε μου.Πολύ συγκινητικό το post σου κα...Καλό μήνα φίλε μου.<BR/>Πολύ συγκινητικό το post σου και το κυριώτερο πολυ αληθινό το περιεχόμενό του (δυστυχώς).<BR/>Η λήθη είναι ότι χειρότερο για ένα λαό και την ιστορία του.<BR/>Ας ελπίσουμε ότι κάποια πράγματα θα διορθωθούν (για οριστική επίλυση είμαι απαισιόδοξος) και επιτέλους κάποιο χαμόγελο θα ανθίσει στα χείλη των Κυπρίων αδελφών.<BR/>Εύχομαι και πάλι καλό μήνα και καλό καλοκαίρι.Fegiahttps://www.blogger.com/profile/15433187341232917386noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-69079744145964704502008-08-01T12:43:00.000+03:002008-08-01T12:43:00.000+03:00το οτι ξεχνάμε είναι το μόνο σίγουρο!!όχι μόνο γεγ...το οτι ξεχνάμε είναι το μόνο σίγουρο!!<BR/>όχι μόνο γεγονότα...αλλά και συναισθήματα!!<BR/>νομίζω πως πια έχουμε ξεχάσει να είμαστε άνθρωποι...κι αυτό είναι που με τρομάζει!!<BR/>καλημέρα!!..αγγελόσκονη..https://www.blogger.com/profile/17768697621102214355noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-25848831422797455082008-08-01T09:58:00.000+03:002008-08-01T09:58:00.000+03:00Αν κάποτε μάθουμε να σεβόμαστε την ιστορία μας τότ...Αν κάποτε μάθουμε να σεβόμαστε την ιστορία μας τότε ίσως καταφέρουμε να σεβαστούμε και τον ίδιο μας τον ευατό!<BR/><BR/>Πολύ "δυνατή" η ανάρτηση σου<BR/><BR/>Την καλημέρα μου Σιδεράπνευμαhttps://www.blogger.com/profile/02354223116273512357noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-32008205027510250992008-08-01T02:09:00.000+03:002008-08-01T02:09:00.000+03:00@αχτίδαΚαλή μου αχτίδα με συν συγκινείς πάντα. Ότα...@αχτίδα<BR/>Καλή μου αχτίδα με συν συγκινείς πάντα. Όταν βλέπω τα έργα σου, αναγνωρίζω μια ξεχασμένη , σοφία και αγάπη ,του κόσμου. Την πιο αληθινή και σπάνια. <BR/>Πως μπορεί ένας άνθρωπος που είδε τόσες συμφορές να χαμογελά και να ομορφαίνει ,να κάνει και τους άλλους να αγαπάνε την ζωή. Ποτέ μου δεν το κατάλαβα αλήθεια .Και όμως κάτι τέτοιοι άνθρωποι, ήρωες σαν εσένα που έρχονται να σε ενθαρρύνουν και να σε βοηθήσουν. Είναι αλήθεια αυτό που λες ο χρόνος φθείρει και αυτός είναι ο σκοπός κάποιων συμφέρων.<BR/>Θα πρέπει να ήσουν νεαρή κοπέλα τότε, γύρω στα 20 χρονών. Πέρασες και την καταστροφική συνέπια της χούντας. Και όμως τα ακόμα όμορφα μάτια σου δάκρυσαν για ξένο πόνο ,όπως και τότε. Δεν ξέρω αλήθεια πόσο πρέπει να σε ευχαριστήσω που διαβεβαιώνεις όλα αυτά που έγραψα. Η δικιά σας η γενιά είναι η απόδειξη .Αυτή που μας δίδαξε εμάς να μην ξεχνάμε.<BR/>Όπως και να έχει σε ευχαριστώ ,χαίρομαι που σε γνώρισα έστω και έτσι.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-36983122023662407622008-08-01T01:46:00.000+03:002008-08-01T01:46:00.000+03:00@votsaloΦεγγαρόλουστο βότσαλο καλώς ήρθες στο βιβλ...@votsalo<BR/>Φεγγαρόλουστο βότσαλο καλώς ήρθες στο βιβλίο των ευχών. Πραγματικά είναι πολύ ωραίο να έχεις καινούργιους φίλους .Είμαι σίγουρος ότι και οι υπόλοιποι να αγκαλιάσουν το βότσαλα με αγάπη.<BR/>Ψυχική αντοχή όπως το είπες ….Εγώ ευχαριστώ ,να είσαι καλά.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-28742832829120977452008-07-31T15:13:00.000+03:002008-07-31T15:13:00.000+03:00Το φοβερότερο είναι οτι γίνεται συνήθεια ένα γεγον...Το φοβερότερο είναι οτι γίνεται συνήθεια ένα γεγονός που έπρεπε να μας αγανακτεί ,τα χρόνια περνούν και η στασιμότητα της κατάστασης γίνεται μονιμότητα, λυπάμαι που το λέω μα είμαι σίγουρη οτι σε λίγα χρόνια θα είναι απλές αναρτήσεις μνήμης σε εφημερίδες και μπλοκ.Είμαι λυπάμαι απαισιόδοξη σε ότι έχει σχέση με συμφέροντα και ποιός ξέρει τι υπάρχει απο πίσω.Εκείνη την ημέρα ήμουν Αθήνα , προσπαθούσα να γυρίσω Θεσσαλονίκη με κάθε τρόπο μα δεν έβρισκα μέσον. Πήγα με ωτο στοπ στο αεροδρόμιο και καθώς προσπαθούσα να περάσω είδα τα κλειστά φέρετρα με τις ελληνικές σημαίες που τις έβαζαν καθώς πατούσαν στο έδαφος.Έβαλα τα κλάμματα και έφυγα τρέχοντας, αργότερα κατάφερα να φύγω με μέσον επειδή η μητέρα μου σαν γιατρός είχε κάνει δυο χρόνια σε στρατιωτικό νοσοκομείο.Για χρόνια θυμώμουνα τα φέρετρα εκείνα και τα θυμάμαι πολλές φορές.ΑΧΤΙΔΑhttps://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-4237491027502401692008-07-31T14:04:00.000+03:002008-07-31T14:04:00.000+03:00Να με και γω στο σπιτάκι σου!Καλώς σε βρήκα!!Με τη...Να με και γω στο σπιτάκι σου!Καλώς σε βρήκα!!<BR/>Με την αναρτησή σου λυπήθικα και χάρηκα γιατι μας έδωσες την ευκαιρια να μην ξεχνάμε..<BR/>Μακάρι όλα να γινόταν ξανά όπως πριν αλλά δυστηχώς για σας που τα ζείτε ακόμα είναι όλα δύκολα !!<BR/>Θέλει πάνω από όλα πιστεύω ψυχική αντοχή.<BR/> Ευχαριστώvotsalohttps://www.blogger.com/profile/13122338854224667374noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-16338117329412359592008-07-31T11:39:00.000+03:002008-07-31T11:39:00.000+03:00@ζαφοραΚυανόχρωμη, όπως το λες ,ποιος είναι ο άνθρ...@ζαφορα<BR/>Κυανόχρωμη, όπως το λες ,ποιος είναι ο άνθρωπος; Μόνο που δεν μιλάμε για ανθρώπους ,ούτε καν ζώα. Αλλά για μοχθηρά, πολεμοχαρή και αιμοβόρα, πλάσμα. Γιατί να είναι έτσι. Τόσο πόνο να προκαλούν ήθελα να ήξερα τι κερδίζουν ; Έχει ο καιρός και οι αιώνες τα δικά τους γυρίσματα.<BR/>Καλημέρα και σ’ εσέναSiderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-24715616130068631382008-07-31T11:08:00.000+03:002008-07-31T11:08:00.000+03:00Και να σκεφτούμε καλέ μου φίλεότι δεν είναιμόνο μ...Και να σκεφτούμε καλέ μου φίλε<BR/>ότι δεν είναι<BR/>μόνο μια μεριά της γης <BR/>που συμβαίνουν και έχουν συμβεί αυτά…!<BR/>Άραγε ποιος είναι ο άνθρωπος<BR/>και με τι μπορείς να τον παρομοιάσεις<BR/>και να τον χαρακτηρίσεις ;<BR/><BR/>Μια γλυκιά καλημέρα.ζαφοραhttps://www.blogger.com/profile/11724324899022256589noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-51186739094470006492008-07-31T10:32:00.000+03:002008-07-31T10:32:00.000+03:00Καλημέρα σιδερά μου.Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λό...Καλημέρα σιδερά μου.<BR/>Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σ΄ευχαριστώ που διάβασες το κείμενο μου.<BR/><BR/>Σε χαιρετώ με χαμόγελο από τον δρόμο μου..<BR/>-λίγο λαχανιασμένη αλλά χαμογελαστή πάντα-nenihttps://www.blogger.com/profile/01557466839123596185noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-23673648783787457442008-07-30T19:45:00.000+03:002008-07-30T19:45:00.000+03:00ω ειμαι τοσο τυχερη που βρηκα κατασκευαστη δικο μο...ω ειμαι τοσο τυχερη που βρηκα κατασκευαστη δικο μου για το ραβδακι μου και μαλιστα με την ευχη τη δικη του...<BR/>θα μαζεψω τις υπολοιπες νεραιδες και στο γεμισμα του φεγγαριου θα ερθεις να χορεψεις μαζι μας...μη φοβασαι δεν θα σου παρουμε τα λογικα ουτε τα χρονια...θα εισαι ενας απο μας για ενα βραδυ...θα πιεις το δικο μας κρασι και θα νιωσεις την μουσικη μας...<BR/>σε ευχαριστωΝΑΪΑΔΑhttps://www.blogger.com/profile/03215618358705846416noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-21785436458088442122008-07-30T19:13:00.000+03:002008-07-30T19:13:00.000+03:00@Maria TziritaΜαρία μου σε συγχαίρω για αυτή την α...@Maria Tzirita<BR/>Μαρία μου σε συγχαίρω για αυτή την απόφαση σου. Προσπάθησα πολλές φορές και μπορώ να πω με επιτυχία ενημέρωσα κόσμο για το πρόβλημα της Κύπρου. Μου έκανε εντύπωση που οι Έλληνες της Αυστραλίας ήξεραν τα πάντα αλλά και στην Αγγλία.<BR/>Παρόλα αυτά είναι η μονή χώρα που είναι μοιρασμένη ακόμα. Πόσο βάρος έχει αυτό; Η μόνη χωρά της Ευρώπης που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. <BR/>Με την κίνηση σου αυτή πάντως, όχι μονό θα ενημερωθεί ο κόσμος αλλά θα βοηθήσεις και εσύ έστω με το βιβλίο σου στο να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δώσε έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα ,εκεί είναι το πιο πολύ ολοκαύτωμα. Η χειρότερη συνέπια της βίαιας και βάρβαρης εισβολής του τουρκικού στρατού ,καθώς και η εγκατάσταση του ,μαζί με τους εποίκους ,δηλαδή τούρκους που ήρθαν μετά την εισβολή για να κατοικήσου στα δικά μας σπίτια. <BR/>Καλή μου Μαρία δεν έκανες τίποτα κακό και αυτό απλά έτυχε να μην το ξέρεις. Αυτοί που πρέπει να ζητήσουν συγνώμη είναι αυτοί που έκαναν αυτό το κακό ,αυτοί που ξεπούλησαν ένα μικρό νησί γιατί έτυχε να είναι σε λάθος θέση ,την λάθος χρονική στιγμή ,όπως πάντα. Δεν είναι τις συγνώμες τους που θέλει ο κόσμος, αλλά την ελευθερία του. Την ελευθερία διακίνησης ,την ελευθερία να μάθει τι απέγιναν οι δικοί του.<BR/>Όπως και να έχει ανυπομονώ να το διαβάσω. Θα είμαι από τους πρώτους σίγουρα που θα αγοράσουν το βιβλίο σου. Να είσαι αλήθεια καλά.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-52329547634930496622008-07-30T18:33:00.000+03:002008-07-30T18:33:00.000+03:00@mauveairΕυγενικέ άνεμε, πόσο δίκιο έχεις για του...@mauveair<BR/>Ευγενικέ άνεμε, πόσο δίκιο έχεις για τους ψιθύρους …Ακόμα και σήμερα μπορεί να αφουγκράζεται κάποιος ,πάνω στα συρματοπλέγματα ,σαν ακουμπήσει την ματιά του ,τον πόνο μιας ακρωτηριασμένης μάνας γης ,την θλίψη των φαντασμάτων των στρατιωτών . Τον θρήνο των μαυροφορεμένων μανάδων ,μέσα στην βροχή ,μέσα στον καύσωνα….Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-14761721560584686682008-07-30T18:20:00.000+03:002008-07-30T18:20:00.000+03:00@ΕρατώΛυρική μούσα ,όπως το είπες “ ιστορία φρίκης...@Ερατώ<BR/>Λυρική μούσα ,όπως το είπες “ ιστορία φρίκης , ντροπής”, η ιστορία κακουχιών και ξεπουλήματος της Κύπρου. Θυμάμαι που ήμουνα παιδί όταν ρώτησα τι σήμαινε πρόσφυγας την γιαγιά μου ,δεν πολύ κατάλαβα την απάντηση και έκανα αλλιώς την ερώτηση. <BR/>-Εσύ πότε έμαθες την σημασία της λέξης; <BR/>-Όταν ήδη ήμουνα πρόσφυγας. Πιο πριν δεν ήξερα…Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1969942926106453522.post-54987978215317620112008-07-30T18:07:00.000+03:002008-07-30T18:07:00.000+03:00@neniΚαι έλεγα πιο δρόμο ξέχασα να πάρω. Το διάβασ...@neni<BR/>Και έλεγα πιο δρόμο ξέχασα να πάρω. Το διάβασα το κείμενο με την μοναξιά και μου άρεσε πάρα πολύ αλήθεια. Οι δρόμοι με τα χρώματα με αποσυντονίζουν ορισμένες φορές από την ομορφιά τους όπως ο δικός σου. Αυτός εδώ μπορεί να έχει ένα θησαυρό, αλλά πονεμένο. Η ιστορία βλέπεις μερικές φορές ενός δρόμου δεν γράφεται από παιδιά ,αλλά από βομβαρδισμούς όπως αυτός της νεκρής ζώνης…<BR/>Καλησπέρα σου γλυκιά μου δροσοσταλίδα.Siderashttps://www.blogger.com/profile/03261758977799151594noreply@blogger.com