Να λοιπόν ακόμα ένας πίνακας που φιλοτέχνησα. Θα δείτε πολλούς τέτοιους πίνακες μου. Εννοώ με αυτή την τεχνοτροπία ,2d συμβολικής τέχνης. Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι φτιαγμένος από σίδερο και λαδομπογιά.. Έχει διαστάσεις 35.6cm x 45.6cm και ο τίτλος του είναι, “Δάκρυ”.
Φυσικά ο αρχικός τίτλος που είχα εωσότου πουληθεί ήταν , “καθρέπτης της Νηρηίδας ”. Ναι και αυτού του έργου παρμένη είναι η έμπνευση από ένα ξεχασμένο μύθο, της Ελληνικής μυθολογίας. Αναμένεται τον μύθο για αργότερα. Για τώρα θα σας πω γιατί άλλαξα τον τίτλο του έργου. Έχοντας φυσικά για το γεγονός αυτό και κάποια μπλόκερ μάρτυρα που έτυχε να συνεκθέτει πίνακες της και εκείνη μαζί μου.
Την μέρα ,λοιπόν ,που έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης ,εκεί που ο κόσμος με πλησίαζε για να με συγχαρεί και να πει την γνώμη του, να με ρωτήσει για τα έργα μου ,όπως και τους υπόλοιπους καλλιτέχνες ,με πλησίασε μια γοητευτικότατη κοκκινομάλλα κοπέλα. Μου είπε ότι ενδιαφερόταν για τον συγκεκριμένο πίνακα και οδηγηθήκαμε εμπρός του.
Και ενώ μου εξηγούσε ,αντί να της εξηγώ τι εκφράζει ο πίνακας ,άρχισε να κλαίει. Ξεστομίζοντας αυτή την φράση, “…είναι κάτι λυπηρό σε αυτό τον πίνακα που με αγγίζει …”.Και η μάσκαρα της άρχισε να ξεβάφει. Η αλήθεια ότι ο πίνακας αυτός ήταν κάτι το αυθόρμητο και στην συνέχεια έδεσε με τον μύθο. Η κοπέλα δεν μου είπε ποτέ τι ήταν αυτό το λυπηρό ,αλλά σίγουρα ,αποφάσισε να αγοράσει με μιας τον πίνακα και έτσι έκανε(,θα είδατε σίγουρα στην κάτω, πιο πρόσφατη φωτογραφία που έχω του πίνακα το κόκκινο αυτοκόλλητο. Ε αυτό σημαίνει όταν το δείτε, σε εκθέσεις ζωγραφικής τον πλείστων , ότι ο πίνακας πωλήθηκε ). 
Φυσικά γύρω είχε κόσμο και ένιωσα αμήχανα όταν είδα ένα μαύρο δάκρυ να κυλά στα μάγουλα της. Φανταστείτε τι θα υπέθεσαν και οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι. Το μόνο που έκανα λοιπόν ήταν να πουλήσω τον πίνακα και από εκείνη την έκθεση στο Σκαλί Αγλατζιάς στη Λευκωσία ,μετανόμασα και τον πίνακα Δάκρυ. Την κοπέλα δεν την ξαναείδα μετά το τέλος της έκθεσης ,όπου ήρθε και πήρε τον πίνακα .Αλλά σίγουρα εκείνο το ειλικρινές και αυθόρμητα απροσδόκητο δάκρυ ,το θυμάμαι πολύ καλά.
82 σχόλια:
Μού 'στειλαν αυτό το μήνυμα
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
9 Ιούνιος 2008 7:24 πμ
Παράταιρο το μήνυμα μου μετά από το τραγικό μήνυμα της κίσσας.
Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω……
Κάποιες φορές μας ξυπνούν μνήμες διάφορα πράγματα,
Ένα τραγούδι, ένα άρωμα, ένας πίνακας.
Τότε θέλουμε δικά μας μόνο δικά μας εκείνα που έχουν
Την ικανότητα να φέρνουν πίσω στιγμές που ίσως κάποτε λατρέψαμε.
Ακόμα κι αν μας πονά.
Μας χαρακτήριζαν την δεδομένη στιγμή.
Καταλαβαίνω πως ένιωσε εκείνη η κοπέλα, υπάρχουν στιγμές που μόνοι
Μας ρίχνουμε αλάτι στην πληγή. Ίσως είναι κι αυτός ένας τρόπος, μια
Προσπάθεια εξιλέωσης.
Νομίζω πως ο κάθε σου πίνακας θα με αγγίζει περισσότερο από τον προηγούμενο.
Καλή σου μέρα…καλλιτέχνη !!
ΜΠΡΑΒΟ Σιδερά μου.
Είσαι σπουδαίος δημιουργός αγόρι μου.
Με εντυπωσίασε το σίδερο.Πέρα από το δάκρυ της κοπελιάς το όλο στήσιμο του σίδερου μου φέρνει στο νου βροχή δακρύων.Πονεμένα δάκρυα λύπης.
Η μορφή κάτω από το μάτι μοναδική.
Νάσαι γερός παλληκάρι μου να έχεις πάντα έμπνευση και χρόνο να την αξιοποιείς.
όμορφο το μαύρο το δάκρυ κι ας κυλάει σε στιγμές που δεν ξέρεις πώς να το ξεπλύνεις...
...ας κυλάει...
...εκείνο πάντα ξέρει το γιατί...
Υ.Γ. όμορφο να αγγίζεις τα χρώματα μέσα απ'την τεχνική σου. ταιριάζουν με τους δικούς μου τους καμβάδες που ανάγλυφα παίρνουν μορφή...
Υ.Γ. ανασαίνω και στο http://secretsandshadows.blogspot.com
όταν ένας πίνακας αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων και συνδέονται με αυτό, τότε νιώθεις μια εσωτερική ικανοποίηση. Μου χε κάνει εντύπωση η κοπέλα που άρχισε να κλαίει μόλις είδε τον πίνακα του Κωνσταντίνου! Το ότι αμέσως ταυτίστηκε με τη ζωγραφιά είναι κάτι που όλοι οι καλλιτέχνες θα εύχονταν να ζούσαν. όμως ο Κωνσταντίνος έχει κάτι ξεχωριστό στη ζωγραφική του. Ναι μεν είναι συμβολική τέχνη, αλλά εκείνο που έχει σημασία για μένα, είναι το νόημα και το πάθος που δίνει στον κάθε του πίνακα!
@ Κίσσα ,κόκκινες τελικά οι φτερούγες σου. Το μήνυμα θα το προωθήσω. Το αίμα μου όμως θα το αφήσω να το προωθήσουν οι γιατροί σε αυτή την περίπτωση. Είμαι αιμοδότης εδώ και δέκα χρόνια ,από τον στρατό ,συστηματικά. Σε εσάς τους φίλους που φοβάστε ,απλά σας λέω ότι κάνετε μια καλή πράξη ,όχι μονό στους παθόντες που το χρειάζονται ,αλλά και στον οργανισμό σας που αναπαράγει καινούργιο αίμα .Εύχομαι πραγματικά να γίνει καλά το παιδάκι.
@Anastasia αισθησιακή ,σαν από πέπλο παραπονιάρικο ,απόψε φόρεσε την πιο καλή σου τουαλέτα και έλα να χορέψουμε στην πλακόστρωτη αυλή του νερόμυλου κάτω από το φως των κεριών και του φεγγαριού .Αυτή είναι μια καινούργια ανάμνηση που σου χαρίζω για να ‘χουνε οι παλιές αναμνήσεις να ζηλεύουνε. Καλησπέρα θα σε δω απόψε στο ραντεβού μας…να δακρύζεις από ρομαντική συγκίνηση.
@dromaki μου !!πάντα έμπνευση και χρόνο πες το ξανά αυτό! Αυτός ο χρόνος το κάθαρμα ,πως εξαφανίζετε τόσο γρήγορα αλήθεια! “βροχή δακρύων” λοιπόν ,μου άρεσε αυτό που είπες !Το θέμα είναι να κυλά ο πόνος και να φεύγει. Αλλά τι να πεις ο καθένας διαλέγει τον δικό του δρόμο ,ή μήπως εσύ που ξέρεις, οι δρόμοι διαλέγουν τους άνθρωπος; Μπορεί μάλλον και τα δυο. Όπως και να έχει σε ευχαριστώ και καλά να μου περνάς.
@Νεράιδα της βροχής ,ναι μπάρα πολύ μοιάζουν με τους δικούς σου καμβάδες. Μόνο που αν προσέξεις καλύτερα, εσένα είναι τα φτερά σου αυτοί οι καμβάδες. Και είναι πάντα υγροί και βαρετοί . Θλιμμένη μου νεράιδα ,δεν πειράζει ,για να ναι έτσι …θα υπάρχει κάποιος λόγος…
Υ.Γ και κει έχει πολλή βροχή απ’ το μυστήριο σου .Και εκεί είσαι όμορφη.
@Γιωτουλίνι ,η αυτόπτης μάρτυρας του συμβάντος και συνεκθέτης σε δυο, με αυτή την έκθεση! Έτσι όπως τα λες γλυκιά μου ύπαρξη είναι : ).
Καλέ μου,
στη ψυχή του καθενός απο εμάς,πλάθονται εικόνες και ανακαλούνται παραστάσεις που όσο κι αν θες να τις λησμονήσεις...
Θα ξεπροβάλλουν πάντα.
Αρκεί να υπάρξει η αφορμή.
Μέσα απο έναν πίνακα,ένα τραγούδι,ένα βλέμμα...
Καλησπέρα σου...
@ anima ανάσα ζεστή του απογέματος αυτού ,χάρηκα που έτσι τυχαία συναντηθήκαν τα βλέμματα μας. Σε είδα κάποτε μέσα από μια κορνίζα και σε ζωγράφισα. Εσύ, ναι εσύ, ήσουν η αφορμή….
Και ξέρεις καλέ μου,
μια ματιά είναι πάντα μια καλή αφορμή...
Μακάρι στον καμβά σου να έχεις πάντα δάκρυα...
Σε όλα τα χρώματα...
Να μην φέυγουν ποτέ...
κι ας είναι τις περισσότερες φορές λυπηρά...
Τρέχουν και αποτυπώνουν μορφές και σκέψεις...
Καλησπέρα!!!
Ειναι τελειος απλα!
@anima το ξέρω ,το ξέρω. Είπαμε έχω επικίνδυνο μπλε βλέμμα : )
@Φαίδρα με τις όμορφες διηγήσεις ,εσύ που είδες και περιγραφές όλων των δακρύων τα χρώματα, θαρρώ έχεις δίκιο ,τις περισσότερες φορές τα λυπηρά...
αποτυπώνουν μορφές και σκέψεις….Καλημέρα σου.
@Kaveiros ,ο κύριος με τα αστραφτερά δόντια για να μιλά για την απλότητα της τελειότητας αυτό θα πει ότι είναι απλό είναι και πιο τέλειο. Ευχαριστώ φίλε μου, καλό σου ξημέρωμα.
Και γω μια αδυναμία στο μπλέ..
Καλησπέρα σου
Panemorfo!! Kai egw me metalla asxoloumai ;)
Prosfata perasa apo ena magazi eikastikis texnis. Eixan ftiaksei yperoxa pragmata alla auto pou me entypwsiase itan 2 podilata me panw 2 paidia ta opoia kratagan apo ena mpaloni. Ola auta apo alpaka.Mporeis na to fantasteis?
Itan panemorfo.
Teleia morfi texnis.
......!!!!!!
..Δεν έχω λόγια..
Το μόνο που ίσως θα πρόσθετα είναι
Ασημένιο Δάκρυ!!
Πραγματικά υπέροχος ο συνδιασμός σου.. και ευαίσθητη η ιστορία του!!
Την Καλησπέρα μου***
Δεν ξέρω γιατί δάκρυσε η κοπέλα... εγώ για αυτό θα δάκρυζα...
Αντικρίζω τον πίνακά σου και βλέπω εμένα... έχω ρίξει τα μάλλια μου μπροστά και κλείνω το ένα μου μάτι να μην βλέπω, ενώ αφήνω το άλλο επίτηδες να βλέπει... ένα δάκρυ κυλλάει από το μάτι και γεννάει εκείνη την γυναικεία σιλουέτα, πάλι εμένα, αυτήν που ήμουν, αυτήν που είμαι, αυτήν που μάλλον θα γίνω και δακρύζω κάθε φορά για διαφορετικό λόγο.
Ξέρεις, κι έτσι όπως κοιτάζω λίγο λοξά είναι σαν να αντικρίζω κάποιον άλλον, αυτόν τον άλλο που περιμένω από το βλέμμα του την επιβεβαίωση, την ασφάλεια, την ταύτιση, την αποδοχή. Μα είναι και 'κείνο το δάκρυ -η γυναικεία σιλουέτα- που ακροβατεί, έτσι όπως στηρίζεται στα δάχτυλα των ποδιών της... φοβάμαι μην χάσω την ισορροπία και πέσω... Και πάλι κοιτώ λοξά εκείνον -άραγε θα με σηκώσει; Σιδερά μου υπέροχο δημιούργημα κι όλα αυτά μου τα ψιθύρισες μ' ένα σου έργο... περιμένω να μάθω κι άλλα για 'μένα... περιμένουμε κι άλλα έργα σου!
Απο πόρτα σε πόρτα βρήκα το μπλοκόσπιτο σου και απορώ πως δεν σε επισκεύτηκα μέχρι τώρα γιατί μου άρεσε υπερβολικά η δουλειά σου.Μπορεί εγώ να ζωγραφίζω εντελώς διαφορετικά πράγματα γιατί έτσι .. πρέπει, όμως αν είχα να διαλέξω θα έπαιρνα δικό σου πίνακα.Μου αρέσουν τα χρώματα σου, το στυλ και το θέμα σου , ο τρίτος ιδιαίτερα.Μεταχειρίζεσαι σίδερο;δεν μπορώ να ξεχωρίσω καλά ( γκαβούλιακας πρωί πρωί! )
Καταρχήν, μ' αρέσει πάρα πολύ ο συνδυασμός υλικών. Δίνει μια άλη αίγλη, ευελιξία και βάθος στον πίνακα.
Αν και ο πρώτος τίτλος είναι πιο "μυστικιστικός", οφείλω να ομολογήσω ότι ο λόγος για τον οποίο μετονομάστηκε τελικά ο πίνακας, του προσδίδει μια διαφορετική αύρα, μια (έστω και απλή) συγκινητική ιστορία που συνδέεται με το θέμα και του προσδίδει μαγεία.
Χρεάζεται να πω πόσο μου αρέσει; :)
Καλημέρα αδελφέ!
@anima, ένταξη πέρνα να σου δώσω μια ανοικτή επιταγή μετά : ))
@ερΑσιτεχνης ανθρωπος
Καλημέρα ερασιτέχνησα μου. Το είδα στο προφίλ σου ότι ασχολείσαι με Κατασκευή Χειροποίητου Εικαστικού Κοσμήματος ,αυτό που δεν είδα είναι δουλειά σου. Περιμένω να θαυμάσω δουλειά σου! Πάντως η αλήθεια είναι ότι μου κίνησες την περιέργεια με αυτή την περιγραφή αυτού του γλυπτού. Όντως το φαντάζομαι πολύ λεπτομερώς κατασκευασμένο. Το μαγαζί περίπου, μην πεις πιο είναι ,σε ποιο δρόμο βρίσκεται; Και επειδή είσαι και συλλέκτης για να σε εντυπωσίασε θα πει ότι αξίζει το κόπο να το θαυμάσω και ‘γω.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σίγουρα άνθρωποι που επεξεργάζονται το μέταλλο ,μιλούν την ίδια γλώσσα.
@Μαργαρίτα γλυκιά! Όντως θα μπορούσε να ονομαστεί και ασημένιο δάκρυ. Καλώ τον κάθε θεατή ,όπως κάθε ζωγράφος, να εκφράσει την δική του ψυχοσύνθεση εύκολα μέσω των έργων μου. Χαίρομαι ιδιαιτέρα που σου άρεσε ο συνδυασμός αυτός .Πάντα ήθελα να πρωτοτυπώ, αλλά πιο πολύ αξία έχει να δώσω την αίσθηση ότι τα έργα μου είναι μοναδικά από εμένα .Όπως και να έχει σε ευχαριστώ και καλό υπόλοιπο της μέρας.
Συνέβη το απίστευο!!!
Καλησπέρα κατ΄αρχήν...
Χθες το απόγευμα βολτάριζα στο μπλογκ σου που μόλις είχα ανακαλύψει και ετοιμαζόμουν να σου γράψω σχόλιο, όταν χτύπησε το τηλ.
Αργότερα το ίδιο βράδυ, βλέπω δικό σου σχόλιο στο δικό μου μπλογκ!!!!
Το θεωρώ λίγο magic...
Μ'αρέσει αυτό που κάνεις με το λυωμένο σίδερο πάνω στον καμβά(?)
και πολύ θα ήθελα να δω και τα κοσμήματά σου....
Κάνεις και γλυπτά?
Το θαυμάσιo... λίγο !
Η τέχνη σου
με τη τεχνοτροπία της εποχής,
πιστεύω ότι εκφράζει
συναισθήματα πολλών,
μα περισσότερο
τις αναζητήσεις της ψυχής σου
και του ταλέντου σου.
Nα είσαι καλά καλέ μου sidera
να δημιουργείς και να ονειρεύεσαι.!
Όσο για το δάκρυ,
θα έλεγα ότι με το έργο σου ,
ακούμπησες την ψυχή τη...!
Ζαφοράς αγγαλιές
Εισπνοή βαθιά, βουτιά και άσε φυσαλίδα σα στάλα μες το νερό να χορεύει -ποια χρονοθάλασσα και που σε ταξιδεύει;
ρυθμό ακτίνας στο βυθό, κυματισμός σε δάκρυ
μέσα στις άλλες τις ευχές
ανάμειξε και φτιάξε...
καλώς σε βρίσκω
όμορφο είναι το δάκρυ. πραγματικά πολύ καλή δημιουργεία. θα έρχομαι συχνά να θαυμάζω την τέχνη σου. καλό βράδυ..
@ κοπέλα με το καναρινί φόρεμα., ήθελα να είχα χρόνο να σου ζωγράφιζα πάρα πολλά….Εκείνες οι καναρινιές πινελιές μου, που θα σου έριχναν απαλά ,τρυφερά ,μα και βίαια ,κάτω εκείνο το καναρινί φόρεμα που σε στοιχειώνει. Ούτε που ξέρω ποια είσαι αλήθεια, αλλά με συγκίνησε η ταύτιση σου με τον πίνακα μου .Δεν έχω λόγια να σου πω πόσο χαίρομαι που σε εκφράζει ,αλλά και πόσο λυπάμαι που ο πίνακας αυτός σου προκάλεσε τόση θλίψη. Αλήθεια δεν το έκανα επίτηδες.
Ο κριτικός τέχνης στην γκαλερί πριν τα εγένεια ,μου έγραψε κάτι παρόμοιο με εσένα ότι, “ .. την έβαλες αυτή την αγγελική γυναικεία φιγούρα να τεντώνετε ώστε το πρόσωπο της το απρόσωπο να παίρνει την θέση του δακρύου. Τα δάκρυα μοιάζουν να επιστρέφουν παρά να κυλάνε ,με βάση την βαρύτητα…”
Πράγματι ήθελα δουλεύοντας ανάποδα τον πίνακα αυτό ,να επιστρέφουν τα δάκρυα ,η φιγούρα ακόμα και οι οριζόντιες σταλιές του μετάλλου να πηγαίνουν προς τα άνω. Τελικά αυτό που κατάλαβα αντί το μήνυμα του μύθου να φέρει αγαλλίαση έφερε φόρτιση συναισθήματος .Πράμα καθόλου κακό αλλά όχι και ότι καλύτερο να συγκινείς με λύπη κάποιο άνθρωπο. Φυσικά μετά την καταιγίδα έρχεται το ουράνιο τόξο. Είναι όμως κάτι καταιγίδες που αφήνουν κάτι μικρό ναι μεν ,αλλά αρκετό να βαραίνει έναν άνθρωπο.Γι’ αυτό λοιπόν οι ποιητές ,οι μουσικοί, οι φωτογράφοι, οι λογοτέχνες ,οι ζωγράφοι….το εξαλείφουν εντελώς καταφέρνοντας να μπούνε στην ψυχή του συνάνθρωπου τους .Μου άρεσε το σούργιασμα του φορέματος σου καθώς έφευγες που είπε , “ περιμένω να μάθω κι άλλα για 'μένα...
”. καλημέρα σου!
@αχτίδα ζεστή και ‘γω που σε είχα πρώτος επισκεφτεί , αλλά εσύ είσαι ηλιαχτίδα και πάντα τρέχεις με έτη ,εσύ πάντα φεύγεις. Και εγώ για αυτό απορώ ,αλλά επειδή είσαι ζωγράφος σε συχωρώ και σε συγχαίρω ταυτόχρονα για την ωραία δουλειά. Σε ευχαριστώ πραγματικά για τα καλά σου λόγια, θα σε περιμένω πάντα να με επισκέπτεσαι τα πρωινά : ).Καλημέρα και είναι ωραίο να ακούς γνώμες και από συναδέλφους.
@SAMAEL, μάγε των γνώσεων, καλωσόρισες ξανά. Η κουβέντα με ένα σοφό άνθρωπο σαν εσένα καταλήγει φιλοσοφική πάντα... .Αλήθεια λες για τον τίτλο ,έτσι έγινε ακριβός. Ακόμα και η μαγεία ,η μυστικιστική υπόσταση ενός μύθου μπροστά σε μια πραγματική παγωμένη εικόνα ενός όμορφου γυναικείου προσώπου να χαράζετε από ένα μολυβί δάκρυ αποτελεί όχι απλά συγκινητική ιστορία, αλλά πιστεύω ένα παραμύθι που ζωντάνεψε. Αν θέλεις μια πριγκίπισσα που δάκρυσε μπρος το είδωλο της. Το θέμα είναι ,έτσι με απλά λόγια, να ταξιδεύεις αλλά και να δίνεις κάποιο ρόλο από το μύθο αυτό ,στον θεατή του έργου σου. Εγώ βλέπεις φίλε είμαι απλά ο κατασκευαστής ,ας πούμε, του μαγικού καθρέφτη, το αν θα χρησιμοποιηθεί από την μάγισσα ,από την χιονάτη, η από την Νηρηίδα, δεν με ενδιαφέρει τόσο όσο η αντίδραση τους. Ένας μικρός δημιουργός μόνο για αυτό ενδιαφέρεται και πράττει ανάλογος. Εκτελώντας προφητείες ,ή αλλάζοντας δεδομένα .
@Mariela, κόμισσα της τέχνης! Πραγματικά όπως σου είχα πει θαύμασα την δουλειά σου. Οι πινελιές σου απαλές σαν κέντημα φτιάχνουν πάνω στους καμβάδες ονειρικές φωτοσκιάσεις.
Όντως απίστευτο αυτό που λες .Δεν πειράζει φτάνει που βρήκα μια καλλιτεχνική όαση σαν το μπλοκ σου.
Ναι, φτιάχνω γλυπτά ,το πλείστον από μέταλλο σε συνδυασμό γυαλί βιτρό .Τα οποία γλυπτά είναι και λάμπες αμπαζούρ, όλα σε ένα ας πούμε (,σαμπουάν και μαλακτικό). Αλλά κοσμήματα άσε ,λόγο του ότι είναι βαριά τα πλείστα καλύτερα να βλέπονται παρά να φοριούνται : )
O πίνακάς σου μου αρέσει πολύ Σιδερά. Και ξέρεις...η τέχνη σε όλες τις μορφές της αγγίζει τον καθένα διαφορετικά.Ανάλογα τι βλέπει ή τι νοιώθει.
@ζαφορα, θεραπεύτρια .Τι να σε απασχολεί αλήθεια αυτές τις μέρες; Κάποιες νεράιδες διαμαρτυρηθήκαν ότι μελαγχολείς. Είναι καλοκαίρι το ξέρω “…να δημιουργείς και να ονειρεύεσαι…”Αυτό να κάνεις καλή μου ζαφορα και εσύ υπάρχει χρόνος. Κοίταξε όλα γύρω όμορφα καρποφορούν ,αλλά και ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο όταν περνάς με μια κίτρινη πινελιά και τα αναζωογονείς. Οι νεράιδες της άνοιξης πριν φύγουν φρόντισαν και ξέβαψαν τα μαλλιά τους. Αλλά του καλοκαιριού ακόμα σε περιμένουν να ανοίξεις το κουτάκι της ψυχής σου ,να τους κανείς ξανθά σαν τα στάχια τα μαλλιά τους. Όπως και να έχει σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , και πάλι μου κιτρίνισες τα ρούχα με τις αγκαλιές σου. Τέλος πάντων έχει χάρη που σου έχω αδυναμία .
@ Mist.
…Να ‘ναι η σταγόνα άσχημη
άσχημη από μελάνι
να ασχημεύει
την φεγγαροπρόσωπη
σαν απόσταγμα
από αγάπη…
Ξέρεις πόσο θαυμάζω τους ανθρώπους που από μόνοι τους σε επισκέπτονται δίχως να τους προσεγγίσεις. Είσαι παρεάκι ,πάει και τελείωσε και ας μην ξερώ τίποτα για εσένα.
Χάρηκα που σε συνάντησα εδώ στον νερόμυλο μου.
@ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ καλωσόρισες! Να σου πω ότι η φωτογραφία του προφίλ σου μου αρέσει πάρα πολύ. Αυτή η πράσινη κουβαρίστρα που ξετυλίγετε αλλά ποτέ δεν τελειώνει. Είναι χαρά οφθαλμού. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και να έρχεσαι οπότε θες .Επίσης ελπίζω να φτιάχτηκε η κλωστή από τσουκνίδες, έτσι που να μεταμορφώνει κύκνους σε Ανθρώπους. Καλό σου απόγευμα.
@Ανασαιμιά της αιωνίας στιγμής ,έτσι όπως το λες είναι ,η τέχνη παραδίνετε ,από τους ανθρώπους, σε ανθρώπους να την νιώσουν όπως θέλουν. Βλέπεις, ψυχική ανάγκη είναι και από τις δυο πλευρές αυτή. Καλησπέρες
σιδερά μου,
η δημιουργία σου ήρθε να μου ξεσκεπάσει συναισθήματα πολύ βαθιά, ριζωμένα και βασανιστικα βιωμένα...
Πράγματι ο καθένας βιώνει με διαφορετικό -συχνά προσωπικό-τρόπο την τέχνη, η κοπέλα για μένα σκύβει με στοργή κρατώντας την κοιλιτσα της, την υπόσχεση γονιμότητας, την προσδοκία, το υγρό μάτι σημαδεύει την κατάσταση, τα δάκρυα την χαλυβδώνουν όμως, η ανθεκτικότητα του μετάλλου παράλληλη με την ανάγκη, που συνεχίζει να υπάρχει...
Πρωτότυπος και αφοπλιστικά υπέροχος τεχνίτης. Χαίρομαι που τα βήματά μας συναντήθηκαν, να είσαι καλά σιδερά μου!
@Κόκκινη ομπρελά καλωσόρισες! Ελπίζω οι τυφώνες να πέρασαν και να μην αφήσαν πολλές απώλειες. Η αν είναι δυνατό μικρά σημαδάκια. Γιατί πάντα δυστυχώς κάτι αφήνουν.
Πραγματικά θα μπορούσα να πω ότι είσαι η μόνη που ειδές κάτι που ανάφερε και η κοπέλα , μητρότητα. Φυσικά δεν είχα το νου μου συγκεντρωμένο μετά που άρχισε να κλαίει, αμηχανία ένιωσα κάπως δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Αυτή και αν με αφόπλισε με αυτό.
Είναι ωραίο να ξέρω ότι και εσείς όχι μόνο άσκεστε στην τεχνική και γενικά στα δημιουργήματα μου. Αλήθεια είναι ότι καλύτερο για εμένα, μια ανταμοιβή αν θέλεις.
Πραγματικά το σχόλιο σου είναι ποίηση, ούτε εγώ ο ίδιος δεν θα μπορούσα να περιγράψω τόσο όμορφα κανένα πίνακα μου.
Καληνύχτα κόκκινη Ομπρελά και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Τι να πω φίλε, κάθε φορά που μπαίνω βλέπω και κάτι εντυπωσιακό. Να σαι καλά που ξυπνάς της αισθήσεις μας. Από συγγραφή πως τα πας; Ρωτάω γιατί ψάχνουμε κάποιον να μας τελειώσει μια ιστορία. Καλό τριήμερο και καλό καλοκαίρι.
Πολύ εντυπωσιακό, πανέμορφο, που εκθέτεις τα έργα σου άραγε;
-Ο Σιδεράς -σιδεράς μονάχα, με ψαρό μουστάκι
και φαρδιούς ώμους μπορεί να ανυψωθεί
σε τέτοια τρυφερότητα- καλημερίζει κάθε πρωί
την αγάπη του, το αμόνι του, με τον χαιρετισμό
"Τι κάνουμε, ομορφιά μου;" Και το βράδυ,
το μεροδούλι τελειωμένο, το χαϊδεύει
με τη χερούκλα του. Και το αμόνι ανταποκρινόταν,
έβλεπε πως ο σιδεράς του συμμερίζεται.
Από τον Σκοινοβάτη του Ζαν Ζενέ
Όπως και να 'χει, καλημέρα σου!
Καλημέρα φίλε μου, και μια και μπήκα σε βιβλίο ευχων ,εύχομαι το σήμερα να είναι καλύτερο απο το χθες και το αύριο καλύτερο απο το σήμερα.Ενα πρωινό περασμα απο το μπλοκόσπιτο σου να ευφρανθεί το μάτι μου απο τα έργα σου και απο τη δημιουργία των ανθρώπινων χεριών πο πάντα με μαγεύει σε όποια μορφή κι αν είναι.ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
agapimene mou sidera...den einai oti epikaloume toys aggelous!!apla empneystika apo ena tragoydi shetiko kaiegrapsa ayto to poihma!!!!
Τα ταξίδια αυτά δεν πληρώνονται με τίποτα. Ούτε καν με λόγια.
Πραγματικα πολυ καλη δουλεια!!!!!
Κατι αινιγματικο μου βγαζει εμενα προσωπικα...
και οταν η τεχνη σου αγγιζει βαθια το κοινο, σιγουρα αγγιζει και σενα ακομα περισσοτερο....
Καλησπερες!!!
καλησπερα μικρε σιδερα
σε βλεπω σε φιλικα blogs και σημερα ειπα να ερθω στον ανεμομυλο σου.
θα αφησω μια καλησπερα και θα σε "ψαξω" με την ησυχια μου , αλλη στιγμη.
να εισαι παντα δημιουργικος!
καλο σ/κ.
@ Κηπουρέ,
Καταπληκτική η ιδέα του διαγωνισμού αλήθεια!! Και με ενθουσίασε πάρα πολύ! Θα δω τι θα κάνω. Φυσικά ελπίζω να μην είναι δύσκολη η συνέχεια του κειμένου.
Ευχαριστώ αλήθεια για τα καλά σου λόγια. Η αλήθεια γνήσιοι καλλιτέχνες σαν εμάς σπανίζουν ,που να ξυπνούν αισθήσεις. Το να περιποιείσαι ένα κήπο και να του δίνεις χρώμα και άρωμα ,είναι το ξερώ, ακόμα πιο αφυπνιστικό στις αισθήσεις. Καλημέρα φίλε κηπουρέ καλές διακοπές!
@skoinovatis,
Βρε skoinovati την λέω ,στην ανάρτηση μου ,την έκθεση και που βρίσκετε, “…Το μόνο που έκανα λοιπόν ήταν να πουλήσω τον πίνακα και από εκείνη την έκθεση στο Σκαλί Αγλατζιάς στη Λευκωσία ,μετανόμασα και τον πίνακα Δάκρυ…” Εδώ και η πρόσκληση,
http://bp2.blogger.com/_xsX8egVkAvg/Rx4vodatJGI/AAAAAAAAAPQ/RUOsNRXwOVw/s1600-h/art+exhibitionn.jpg
Skoinovati αυτόν τον Σκοινοβάτη του Ζαν Ζενέ θα πρέπει να τον διαβάσω οπωσδήποτε, φαίνεται πολύ ενδιαφέρον!!
@αχτίδα γλυκιά! Καλημέρα σου! πραγματικά σε ευχαριστώ για τα πολύ καλά σου λόγια και είναι χαρά μου οπότε θες να περνάς από τον νερόμυλο μου .Αλλά υπό ένα όρο, να φέρνεις της καλημέρες σου ,αλλά και τα τόσο ωραία με μαεστρία φτιαγμένα φαγητά σου. Πραγματικά νοστιμότατα φαίνονται ,ακόμα και από φωτογραφίες. Φαίνεται η καλή μαγείρισσα δεν κρύβετε : )
@Scoob , ότι αγγίζει ,αγγίζει και συμφωνώ και αινιγματικό είναι.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και τσουπ σου πετάγω την μπάλα του μπάσκετ και την πιάνει ο Ζήσης. Πανύψηλος που να τον φτάσεις : )))
@Aliki, καλωσόρισες στο βιβλίο των ευχών. Σε περίμενα βλέπεις να μου πεις τα πιο καλά σου παραμύθια. Να με νανουρίσεις στα αγκάλια σου. Και το έκαμες και ήρθες. Όπως και να έχει είσαι ευπρόσδεκτη όποτε θες να έρχεσαι στον νερόμυλο μου.
Καλημέρα σου παραμυθένια !
"Και τσουπ σου πετάγω την μπάλα του μπάσκετ και την πιάνει ο Ζήσης"
χαχαχαχαχαχαχα
τυχαιο ηταν το ονομα???
και να φαναστεις ο Ζησης ειναι απ'τους μπασκετικα κοντους....:ρ
θελω εργο με μπασκετικη εμπνευση...;)
καλημερες!!!
Καλό τριήμερο Σιδερά στο μύλο σου και στις νεράΐδες σου.
Το κλάμα της κοπέλας.. το πραγματικο συναισθημα που ξεσπά....και η καλύτερη ανταμοιβή σίγουρα....Να εισαι καλα, και ευχομαι να εχεις στη ζωη σου ολο τετοιες αληθινες 'συναντησεις' μπορει να κρατησε για λιγα λεπτα, αλλα θα μεινει ανεξιτηλη μεσα σου. Καλο 3μερο στο μυλο το μαγικο!!
@Scoob.
ΝΙΚΟΣ ΖΗΣΗΣ: Θέση: Πλέι Μέικερ. Ηλικία: 25. Ύψος: 1.96. Φυσικά υπάρχουν πληροφορίες που τον αναδεικνύουν 1.97 ,αλλά και άλλες 1.95.
Όπως και να έχει, εσύ είσαι κοντορεβιθούλα κοντά του .Εντάξει εγώ πλησιάζω ας πούμε, αλλά εσύ : ))))). Άντε για πάρε την μπάλα τώρα ,να σε δω! : ))). Έχε χάρη που δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο..…
Scoobίνη, πολύ σε πάω αλήθεια : ).Λοιπόν καλή σου Δευτέρα.
@αχτίδα γλυκιά!! Με τα γλυκά φαγητά!! Ευχαριστώ πάρα πολύ και εσύ το ίδιο. Πάντως από πανηγύρι ήρθα πολλά γλυκά έφαγα( ,λουκουμάδες , πόμπες, λουκούμια ,πισίδες-μελόπιτες, σουσούκκο ,παστέλι….) .Έφερα και λίγα να φάει ο νεράιδοκοσμος να μην μου παραπονιέται .Καλημέρα σου.
@ Roadartist ,αυτό με την “καλύτερη ανταμοιβή” πες το ξανά. Όντως έτσι, έτσι ,όπως τα λες είναι. Καλημέρα !
σου αφηνω μια καλημερα..
ζωγραφιζεις ιδιαιτερα και ομορφα
φιλι
Καλημερα!!!!!!!!!!!
Δεν θα πω πως εντυπωσιαστηκα καθως που ευκολα βρισκεις τα στοιχεια καποιου παικτη στο ιντερνετ, ποσο μαλλον του νικολα....:ρ
Εγω ειπα "μπασκετικα" κοντος αν δεν το προσεξες, και οντως ειναι, το εχει πει και ο ιδιος....
Παντως οχι...δεν ειμαι και κοντορεβιθουλα κοντα του.
Οκ ενα κεφαλι με περναει το παληκαρι (εχω και αποδεικτικα στοιχεια-φωτο :ρ)
Οκ να παρω τη μπαλα να παμε κοντρα...:ρ
Και φυσικα εγω ΔΕ μιλαω για ποδοσφαιρο...αυτο μας ελειπε...
Με πας πολυ ε??
Ειναι η σκυλισια γοητεια....:ρ
γαβ γαβ γαβ
Καλη σου μερα!!!!!!
και ακομα περιμενω το εργο με μπασκετικη εμπνευση....και ισως να σου δειξω και γω κατι δικο μου...;)
χαμηλοτερου επιπεδου αλλα η ουσια μετραει μαλλον...
@Scoob, που είναι η φώτο σου; Ναι, νομίζεις ότι τα στοιχειά από το διαδίχτυο τα βρήκα ; Έχω μια φίλη καλαθοσφαιρίστρια με φτάνει .Άσε που είναι μανιοκαλαθοσφαιριστική και μας κουφαίνει όλους στην παρέα με τη καλαθόσφαιρομπάρλα της. Αυτό έλειπε να έχω και στα μπλοκ τώρα.
Όπως και να έχει , όπως και να ονομάζεις την γοητεία σου ,εγώ σε πάω , γιατί είστε πολύ καλά φιλαράκια και τίμιες ψυχούλες εσείς τα καλαθοσφαιρόπαιδα ,τελεία.
Πάντως περιμένω με αγωνιά δημιουργία σου, ακόμα και αν έχει σχέση με καλαθόσφαιρα. Καλή βδομάδα!
@φεγγαραγκαλιες, απόψε ,ή να πω σήμερα ,έχει ολόκληρο φεγγάρι….Και θα ήθελα τους στίχους αυτού του τραγουδιού μόνο και μόνο ,για το φιλί που άφησες ,να στο αφιερώσω ,για να σ’ ευχαριστήσω:
«Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ΄αγκαλιάζει
Κανένας δεν του λέει καληνύχτα
νιώθει μοναξιά μέσα στη νύχτα
δεν το ξέρει μα όλοι το κοιτάζουν
δεν το ξέρει μα όλοι το θαυμάζουν
Οταν κρύβεται συνέχεια μόνο κλαίει
κανείς δεν θέλει αυτή την ώρα να το βλέπει
λίγο μετά όμως τα δάκρυα σκουπίζει
κι ένα τεράστιό του γέλιο σου χαρίζει
Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ΄αγκαλιάζει
Προτιμάει να μένει μόνο
γιατί ξέρει σαν κι εσένα αυτό τον κόσμο
που ότι αγγίζει αμέσως καταστρέφει
μα εκτιμά αυτό που μακριά του έχει
Οσο κι αν σε κοιτάζω όσο κι αν σε θαυμάζω
είσαι τόσο μακριά δεν μπορώ να σε φτάσω
δεν μπορώ να σ΄αγγίξω ούτε να σου μιλήσω
την απόσταση που μας χωρίζει θέλω να σβήσω
Ελα να δούμε απόψε το φεγγάρι
που σε σένα τόσο μοιάζει
ένα φως που σ΄αγκαλιάζει
Θέλω τόσο πολύ να σ΄αγγίξω
γι΄αυτά που νιώθω να σου μιλήσω
την καρδιά μου να σου ανοίξω
στην αγκαλιά μου μέσα να σε κλείσω
Οσο κι αν σε κοιτάζω όσο κι αν σε θαυμάζω
είσαι τόσο μακριά δεν μπορώ να σε φτάσω
δεν μπορώ να σ΄αγγίξω ούτε να σου μιλήσω
την απόσταση που μας χωρίζει θέλω να σβήσω».
Στίχοι: Μιχάλης Ρακιντζής
Καλημέρα sidera μου.
Να έχεις μια όμορφη αισιόδοξη μέρα:))
Γειάσου φίλε μου ,διακοπές είσαι; καλά να περνάς !
Όντως χάθηκε ο σιδερά μας κι αρχίσαμε να ανησυχούμε...!
- Έπεσε πολλή δουλειά στο μαγαζί. Ευτυχώς που γραφώ γρήγορα αλλιώς ….Κάνετε υπομονή να συγκεντρωθεί λίγο ο σιδεράς και αύριο μεθαύριο ,θα κάνω καταχώρηση, υπόσχομαι .Ναι, δεν την γλιτώνετε από εμένα τόσο εύκολα : )
@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..
Όχι ,ποτέ δεν θα σας εγκαταλείψει ο σιδεράς σας λαίδη με το καναρινί φόρεμα.
@αχτίδα
Διακοπές ακούω αχτίδα. Φέτος ο σιδερά δεν έχει ταξιδάκι εκτός .Αλλά σε νησί είμαι ,τι στο καλό δεν θα βολτάρω; Πάντως σε πληροφορώ ότι τα μπάνια στην θάλασσα τα άρχισα τα σαββατοκύριακα.
@dromaki
Τις καλύτερες μέρες και ξεκούραστες να έχεις και εσύ. Αισιοδοξία πάνω από όλα εννοείτε!! Καλοκαιράκι είναι!!
Πέρασα για ένα γεια και να ευχηθώ να μας ξανάρθεις γρήγορα γιατί μας έλειψες! Κι όταν με το καλό χαλαρώσεις έχεις και προσκλησούλα!
Καλό βράδυ φίλε!
Πόσο όμορφα μου μιλάς
καλέ μου σιδερά.
Η ψυχή μου να πετάξει θέλει,
αφήνοντας πίσω ζέστη , θορύβους,
έγνοιες , και ανεκπλήρωτα όνειρα !
Πάντα κάπου εκεί υπάρχει μια γωνιά
για να κουρνιάσω
και να βρω τον εαυτό μου,
όπως εγώ τον θέλω.
Τούλι δροσιάς τα λόγια σου
και βάλσαμο οι σκέψεις.
Καλό βράδυ καλέ μου σιδερά
Το έργο σου είναι πραγματικά εκπληκτικό. Συγχαρητήρια! είχα αφήσει κι άλλο σχόλιο, αλλά δεν ξέρω τι έγινε - χάθηκε; Σου έλεγα πως θα είμαι για μερικές μέρες Κύπρο, από το σάββατο μέχρι και την Τρίτη 15/7.
Χμ... λοιπόν ξέρεις τι θέλω σιδερά μου;
να αγοράσω έναν πίνακά σου... αλλά όχι έτσι απλά, θέλω να εμπνευστείς από τις ιστορίες μου, είτε από την κοπέλα με το καναρινί φόρεμα, είτε από τη γυναίκα στα λευκά, είτε από τον Τίτο, είτε από τους υπόλοιπους... που σιγά-σιγά θα φενερωθούν, ίσως καταφέρεις και τους ενσωματώσεις κάπως όλους μαζί...
Δεν σε βιάζω... με χρόνια με καιρούς εδώ θα 'μαστε και θα περιμένω την έμπνευσή σου!
Τι να πω για την Μαία... συγκινούμαι που συνδιάζεις τόσο όμορφα την ελληνική μυθολογία με την ζωγραφική (αν και δεν είναι απλά ζωφγραφική το δημιούργημά σου)
Μια ανυπόμονη καλημερένια... που περιμένει να δει κι άλλα από 'σένα!
Πρώτη φορά επισκέπτομαι τον κόσμο σου...
Όμορφος...γεμάτος χρώματα και εικόνες...
Ένα απο τα παράπονα μου...ποτέ δεν ζωγράφισα κάτι όμορφο...Πήρα λοιπόν μια φωτογραφική μηχανή και δημιουργώ απο τις δικές μου εικόνες.Τις πειράζω και είναι σαν να ζωγραφίζω και εγώ.Και αυτό μου δίνει ικανοποίηση και χαμόγελα.
Μια μεγάλη καληνύχτα σου αφήνω
Αγάπη μου γλυκιά εύχομαι να είσαι καλά...
Πέρασα να σε δω, να σε ευχαριστήσω που με επισκέπτεσαι και να σου ζητήσω συγνώμη για την τόση απουσία, αλλά... σουρτούκευα.
(Κάτι με πιάνει το καλοκαίρι...)
Ήρθα λοιπόν κι έπεσα στην όμορφη ιστορία με τη Μαία και μετά με την κοπέλα που δακρύζει... ό,τι πρέπει για μεσημέρι καλοκαιριού.
Και ξέρεις τι σκεφτόμουν διαβάζοντάς σε; Αυτό που έτσι κι αλλιώς πιστεύω: πως οι Τέχνες, το διάβασμα, τα ταξίδια, τα παιδιά και οι άνθρωποι που αφήνουμε να κολυμπήσουν μέσα μας (όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά...) ανοίγουν το μυαλό μας και μας κάνουν καλύτερους. Είναι οι πιο σημαντικές "περιουσίες" μας απ' αυτό το στιγμιαίο πέρασμα από τη Γη.
Τα πιο καλοκαιρινά φιλιά μου...
Keep walking...
Καλησπέρα καλέ μου.
Καλώς σε βρίσκω στο όμορφο σπίτι σου.
Έχεις πολύ ευαίσθητη ψυχή. Και έχεις και το χάρισμανα μεταδίδεις τα χρώματα και τις εικόνες που ζουν μέσα σου σε αϋλα μα και σε υλικά..!
Μαγικός ο κόσμος σου λοιπόν, μαγικά και τα χέρια σου ως φαίνεται..!
Δεν είσαι ένας απλός σιδεράς, όχι,
είσαι πολλά παραπάνω!
Να είσαι καλά, ολόψυχα στο εύχομαι!
Και σε ευχαριστώ για τον Φάρο που έχτισες..!
πόλύ όμορφα και αυτά τα έργα σου. συνέχισε να εμπνεεσαι.
Panemorfi i texni sou kai i morfi pou tis dineis. Exeis skeftei na apotepwseis se metallo antrwpina synaisthimata, opws o fovos?
(ektos apo ta dakrya, pou to exeis idi kanei)
Pisteuw tha itan poly endiaferon!
Geia sou synadelfe!
Ήρθα στην γειτονιά σου να σε γνωρίσω καλύτερα αν κι είχα ξαναπεράσει παλιότερα κι ας ήταν αθόρυβη η παρουσία μου.Ερωτεύτηκα τις εικόνες σου ότι κι αν αυτό σημαίνει.Κόλλησα να κοιτάζω αυτά που ζωγράφισε η ψυχή σου με τα πινέλα.Ομορφιά.Αλήθεια.Μόνο αυτές οι λέξεις μου ήρθαν στο μυαλό και ζητώ συγνώμη αν αυτό το σχόλιο μοιάζει φτωχό αλλά τα συναισθήματα που προκάλεσαν μόνο φτωχά δεν είναι.
Συγχαρητήρια,ειλικρινά!
Καληνύχτα!
Μόλις μπήκα χωρίς κανένα πρόβλημα. Λες το πρόβλημα να το δημιούργησε η συμμετοχή σου στο Ταξιδεύοντας; Αρχίζω και ανησυχώ.
συγχαρητήρια.....
καλημέρες!!
Συνήθως στη συμβολική τέχνη ο καθένας εισπράτει και κάτι διαφορετικό. Αυτό έγινε με μένα στη Μαία σου. Πριν διαβάσω την ανάλυση του μύθου που το ενέπνευσε ήμουν σίγουρη πως πρόκειται για έναν άγγελο. Έναν άγγελο έκπτωτο που πέφτει στο κενό επειδή δεν μπορεί ν' αντέξει το βάρος της τεράστιας καρδιάς του. Έναν άγγελο πληγωμένο, έρμαιο του συναισθήματος, παραδομένο σε μια ελεύθερη πτώση προς την καταστροφή.
Πολύ δυνατό έργο, μου μίλησε. Μπράβο σου :)
Δημοσίευση σχολίου